چاکریم! چه فیلمی بود "Widow Clicquot"! راستش رو بخوای، اولش که اسمشو دیدم فکر کردم یه فیلمه راجع به یه بیوه زن کلیشه ای که زندگیش پر از غصه و این حرفاست، ولی اصلا اینجوری نبود. یه جورایی گول اسمش رو خوردم! این فیلم، داستان زندگی یه خانوم خیلی خفن به اسم باربه نیکول پونساردن کلیکو رو تعریف میکنه. حالا کی هست این خانوم؟ ببین، این همون کسیه که برند شامپاین "Veuve Clicquot" رو راه انداخته، همون شامپاین زرد خوشگلا! داستان فیلم برمیگرده به اواخر دهه ۱۷۰۰ فرانسه، یعنی درست وسطِ بزن و بکوب انقلاب فرانسه و اینا. هالی بنت نقش اصلی رو بازی میکنه، یعنی خودِ باربه نیکول. باید بگم انصافا خیلی خوب از پس نقش یه زن قوی و مصمم بر اومده. تام استاریج هم نقش شوهرش، فرانسوا کلیکو رو داره. سام رایلی هم هست که نقش لویی بونه رو بازی میکنه. یه جورایی میشه گفت دستیار و شریکِ کاریِ باربه نیکول بوده. فیلم فضاسازی خیلی خوبی داره. لوکیشن‌هاش تو شَبلی و رِیْمز فرانسه بودن، که خب مشخصه دیگه، مهدِ شامپاین! از لحاظ بصری خیلی چشم نوازه، مخصوصا اگه به فیلمای تاریخی با لباسای خوشگل و اینا علاقه داشته باشی، حتما خوشت میاد. داستان فیلم بیشتر روی این تمرکز داره که باربه نیکول چجوری بعد از مرگ شوهرش، این تجارت شامپاین رو دستش میگیره و تبدیلش میکنه به یه امپراتوری بزرگ. تو اون دوره زمونه که زن ها خیلی تو کسب و کار و این چیزا دستی نداشتن، این خانوم میاد یه همچین کار بزرگی میکنه. به نظرم خیلی انگیزه بخشه، نشون میده یه زن باهوش و با اراده، تو هر شرایطی میتونه موفق بشه. البته بگم که فیلم خیلی هم اکشن و هیجان انگیز نیست، بیشتر یه درامِ شخصیت محوره. یعنی بیشتر تمرکزش روی شخصیت خودِ باربه نیکول و چالش هایی که باهاش روبرو میشه. اگه دنبال یه فیلم پر زد و خورد میگردی، شاید این فیلم خیلی به دلت نشینه، ولی اگه از فیلمای بیوگرافی و داستان های واقعی خوشت میاد، این فیلم میتونه انتخاب خوبی باشه. نقدهاش هم بد نبوده. تو سایت "Rotten Tomatoes" حدود ۷۹ درصد منتقدها ازش تعریف کردن و نمره اش هم تقریبا ۶.۶ از ۱۰ بوده. تو "Metacritic" هم نمره ۶۵ از ۱۰۰ گرفته که نشون میده نظر منتقدها بیشتر مثبت بوده. یه منتقد از "IndieWire" هم گفته بود فیلم یه جورایی مثل فیلمای تجاریِ معمولیه، ولی خب فضاسازی تاریخی و بازی خوب هالی بنت باعث شده جذاب تر بشه. در کل بخوام بگم، "Widow Clicquot" فیلمیه که ارزش یه بار دیدن رو داره. هم داستان یه زن قدرتمند رو روایت میکنه، هم فضاسازی و بازی های خوبی داره. شاید خیلی شاهکار سینمایی نباشه، ولی یه درامِ خوش ساخت و سرگرم کننده است که میتونه هم لذت بخش باشه هم یه کم انگیزه بهت بده. به خصوص اگه به تاریخ و داستان های زن های موفق علاقه داری، احتمالا ازش خوشت میاد. البته اگه خیلی اهل شامپاین باشی هم که دیگه چه بهتر، موقع دیدن فیلم یه لیوان هم برای خودت بریز، بزن به سلامتی "بیوه کلیکو"! 😉